Υπόθεση
Φθινόπωρο 2011. Σε κεντρικό καφέ της Αθήνας, ο μεταπτυχιακός φοιτητής του Πολυτεχνείου Ραφαήλ Σκαρλάτος γίνεται αυτόπτης μάρτυρας ενός τραγικού θανάτου. Ένα κιτρινισμένο ερωτικό σημείωμα κι ένα ψεύτικο facebook προφίλ θα παρασύρουν το νεαρό αυτόκλητο ντετέκτιβ στη δίνη μιας συγκλονιστικής ιστορίας, που εκτυλίσσεται παράλληλα με την έρευνά του στο διαδίκτυο. Μία μυστηριώδης εξαφάνιση κι ένας φόνος σ’ ένα απομονωμένο εξοχικό σπίτι. Την υπόθεση αναλαμβάνει να εξιχνιάσει ο διοικητής της Υπηρεσίας Εγκληματολογικών Ερευνών, αστυνόμος Φαίδων Αγγέλου. Σύντομα θα λάβει ανώνυμα mail που θα υποδεικνύουν τον ένοχο. Είναι όμως πράγματι αυτός ο δολοφόνος; Και ποιος είναι ο άγνωστος πληροφοριοδότης; Πώς συνδέονται ένας φιλόδοξος δικηγόρος, μια αινιγματική γυναίκα, ένας άνθρωπος του υποκόσμου και το facebook σ’ αυτήν την παράξενη ιστορία; Οι απαντήσεις δε θα είναι εύκολες για τον ασυμβίβαστο αστυνόμο Αγγέλου. Θα χρειαστεί τη βοήθεια κάποιου, που βρίσκεται πάντα ένα βήμα μπροστά του, για να φτάσει τελικά στην αλήθεια.
Το «Έχετε 9 κοινούς φίλους» είναι ένα σύγχρονο αστυνομικό μυθιστόρημα, με γρήγορο ρυθμό και κινηματογραφική πλοκή, από το ζευγάρι των πρωτοεμφανιζόμενων συγγραφέων Νίκου Βουτσινά και Έφης Λαμπρινίδου. Μια δύσκολη παρτίδα σκάκι, με φόντο την Ελλάδα της κρίσης και παίκτες το πάθος, το έγκλημα και τον απρόβλεπτο κόσμο του διαδικτύου.
Εκεί όπου όλα μπορούν να συμβούν…
«Εγώ δεν είμαι συγγραφέας, Ζαρόγλου! Γράψ’ το όπως στο διάολο θες», είπε ο Αγγέλου.
Ο Μίλτος Ζαρόγλου τον κοίταξε κλεφτά, πάνω από τα χοντρά μυωπικά του γυαλιά. O Διοικητής είχε τα νεύρα του. Ο ίδιος ήταν δέκα χρόνια στο τμήμα —τα έκλεινε το Μάρτιο— και γνώριζε καλά αυτήν τη χάλκινη χροιά στη φωνή του Αγγέλου. Γύρισε να φύγει προς την πόρτα. Εκείνος συνέχισε το μονόλογό του απτόητος. «Αν ζούσε ο αστυνόμος Μπέκας, θα ήτανε στο Σύνταγμα να διαδηλώνει ρακένδυτος, μαζί με όλα τα υπόλοιπα γερόντια με τις κομμένες συντάξεις και, πάνω απ’ το κεφάλι του στο γραφείo, θα είχε τη Μέρκελ και τον Ομπάμα, αντί για το πορτραίτο του Βασιλιά». Ο Αγγέλου ήταν ασταμάτητος. «Δώσε, λοιπόν, σ’ αυτά τα σκυλιά τους δημοσιογράφους ό,τι θες. Δε θ’ ασχολούμαι με όλα, μ’ ένα μισθό τρεις κι εξήντα», είπε ο αστυνόμος εκνευρισμένος και χώθηκε πάλι ανάμεσα στα χαρτιά του. Δεν τόλμησε να μιλήσει κανένας άλλος, ούτε ο Καρράς ούτε ο Βελόπουλος ούτε καν ο Χρηστίδης, που τον ήξερε τα περισσότερα χρόνια. «Καταλάβατε κύριοι;» ρώτησε ο Αγγέλου τους άντρες της ομάδας του, καθώς η πόρτα έκλεινε πίσω από τον υπεύθυνο επικοινωνίας του τμήματος, «θέλω αποτελέσματα γρήγορα!» Έπιασε το φάκελο με τα στοιχεία για την Perrault, που βρισκόταν ανοιχτός μπροστά του και τον κούνησε απειλητικά. «Πρέπει να μάθουμε τα πάντα γι’ αυτήν την κυρία. Και απ’ ό,τι βλέπω είναι πολλά».
(…)
«Πάτησε “send”, κάνοντας έναν απροσδιόριστο μορφασμό, που έμοιαζε λίγο μ΄ ενός θλιμμένου κλόουν. Έπειτα έβγαλε το πακέτο με τα τσιγάρα από τη μπροστινή τσέπη του μπουφάν, άναψε ένα, κι έγειρε το σώμα πίσω στον κόκκινο καναπέ του Petit Rose Café. Μέσα απ’ το μπαρ κάποιος άλλαξε το δίσκο. Σιωπή. Κι ύστερα, ο ξερός ήχος του σαξοφώνου έσκασε σαν τεράστια πυρηνική βόμβα στη μέση του ωκεανού. Betty Blue.
(…)
«Αστυνομία», είπε μέσα από το παράθυρό του ο Αγγέλου, χωρίς να κοιτάξει κανέναν. Άναψε τσιγάρο. «Μην απομακρυνθείτε, αγόρια, αργότερα θα σας χρειαστώ», πέταξε κοροϊδευτικά στους μπράβους που πλησίασαν το αυτοκίνητο. Κινήθηκαν προς το σπίτι βιαστικά. Η καταιγίδα δυνάμωνε όσο περνούσε η ώρα.
.
.
«Tα θλιμμένα καστανά της μάτια τον εκλιπαρούσαν να τη βοηθήσει, πάση θυσία».
«Οι δυο τους φαίνονταν φτιαγμένοι από το ίδιο άκαμπτο μέταλλο».
«Ήξερα ότι δεν ήταν δίκαιο γι’ αυτόν, αλλά δεν είχα περιθώρια για ηθικολογίες».
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΒΟΥΤΣΙΝΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΦΗΣ ΛΑΜΠΡΙΝΙΔΟΥ
«ΕΧΕΤΕ 9 ΚΟΙΝΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ», EΚΔΟΣΕΙΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ
Παρασκευή 5 Ιουλίου 2013, 9:00 μμ
Βιβλιοπωλείο artbar Ποιήματα & Εγκλήματα Αγίας Ειρήνης 17, Μοναστηράκι (60 μέτρα από το μετρό), τηλ.210-3228839
Ο Νίκος Βουτσινάς και η Έφη Λαμπρινίδου παρουσιάζουν αλλήλους και διηγούνται μια μικρή ιστορία για ένα φόνο…
Οι φίλοι τους διαβάζουν αποσπάσματα υπό τη συνοδεία jazz μουσικής. Η Έφη Λαμπρινίδου είναι γιατρός κι ο Νίκος Βουτσινάς μουσικός. Γεννήθηκαν 217 χιλιόμετρα μακριά, απόσταση πολύ μικρή για να μπει ανάμεσά τους. Εκείνη λατρεύει την τέχνη, το καλό κρασί και ένα φόνο στο τελευταίο βαγόνι μιας παλιάς αμαξοστοιχίας, εκείνος προτιμά τη jazz, το malt whiskey κι ένα μικρό μεσημεριάτικο ύπνο μετά το φαγητό.
Δεν διαφωνούν ποτέ ή, τέλος πάντων, σχεδόν ποτέ, εκτός αν διαφωνούν με τρόπο. Όσο για το ποιος είναι ο δολοφόνος, αυτό είναι μια εύκολη υπόθεση.
.