Οἱ μοιραῖοι
Μὲς στὴν ὑπόγεια τὴν ταβέρνα,
μὲς σὲ καπνοὺς καὶ σὲ βρισιές,
(ἀπάνου ἐστρίγγλιζε ἡ λατέρνα)
ὅλη ἡ παρέα πίναμε ἐψές,
ἐψές, σὰν ὅλα τὰ βραδάκια,
νὰ πᾶνε κάτου τὰ φαρμάκια.
Σφιγγόταν ὁ ἕνας πλάι στὸν ἄλλο
καὶ κάπου ἐφτυοῦσε καταγῆς,
ὤ! πόσο βάσανο μεγάλο
τὸ βάσανο εἶναι τῆς ζωῆς!
Ὅσο κι ὁ νοῦς ἂν τυραννιέται
ἄσπρην ἡμέρα δὲ θυμιέται!
(Ἥλιε καὶ θάλασσα γαλάζα
καὶ βάθος τοῦ ἄσωτου οὐρανοῦ,
ὤ! τῆς αὐγῆς κροκάτη γάζα
γαρούφαλλα τοῦ δειλινοῦ,
λάμπετε-σβήνετε μακριά μας,
χωρὶς νὰ μπεῖτε στὴν καρδιά μας!)
Τοῦ ἑνοῦ ὁ πατέρας χρόνια δέκα
παράλυτος – ἴδιο στοιχειὸ
τοῦ ἄλλου κοντόμερη ἡ γυναῖκα
στὸ σπίτι λιώνει ἀπὸ χτικιό,
στὸ Παλαμήδι ὁ γυιὸς τοῦ Μάζη
κ᾿ἡ κόρη τοῦ γιαβῆ στὸ Γκάζι.
-Φταίει τὸ ζαβὸ τὸ ριζικό μας!
-Φταίει ὁ θεὸς ποὺ μᾶς μισεῖ!
-Φταίει τὸ κεφάλι τὸ κακό μας!
-Φταίει πρώτ᾿ἀπ᾿ὅλα τὸ κρασί!
«Ποιὸς φταίει; Ποιὸς φταίει;… κανένα στόμα
δὲν τὅβρε καὶ δὲν τὄπε ἀκόμα.
Ἔτσι, στὴν σκοτεινὴ ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί,
σὰν τὰ σκουλήκια κάθε φτέρνα
ὅπου μᾶς εὕρει, μᾶς πατεῖ:
δειλοί, μοιραῖοι κι ἄβουλοι ἀντάμα!
προσμένουμε, ἴσως, κάποιο θάμα!
«Το τελευταίο δάγκωμα του φιδιού είναι και το ισχυρότερο για να πέσει δηλητήριο στη μνήμη που το έθρεψε». I. Σ.
Έκλεισε η ΕΡΤ, ε και; Αναμενόμενο ήταν να πέσει ένα από τα μεγαλύτερα άντρα της αδιαφάνειας, της παραπληροφόρησης και της διαφθοράς. Το επίπεδο έτσι κι αλλιώς ήταν και χαμηλό και ακριβοπληρωμένο, σε σχέση με τα αντίστοιχα κανάλια των χωρών της Ευρώπης. Χωριό! Την προηγούμενη χρονιά, επίσης, είχαμε εκλογές. Ποιος ήταν ο ρόλος της κρατικής τηλεόρασης ως προς την ενημέρωση, ώστε να αποφανθεί ο λαός με ένα ΝΑΙ υπέρ της συνέχισης της παρούσης πολιτικής; Δεν έχει σημασία ότι ο όφις, ανωΤΡΟΙκανή βία, είναι ουροβόρος…
Η ανεργία, έτσι κι αλλιώς, είναι δεδομένη για όλον τον κόσμο. Δεν αντιλαμβάνομαι το σάλο. Ας βγουν οι απολυμένοι μεγαλοδημοσιογράφοι κι ας κάνουν διαδικτυακό ραδιόφωνο, προσφέροντας δωρεάν και έγκυρη ενημέρωση στον κόσμο, αν κόπτονται γι’ αυτόν τον τόπο. Όπως στην Ολλανδία κάνουν απεργία οι οδηγοί λεωφορείων, μεταφέροντας τον κόσμο δωρεάν… Ας κάνουν αντίσταση και επανάσταση και αντί να αποχαυνώνουν, ας αφυπνίσουν, τώρα που η γκιλοτίνα τους πήρε το κεφάλι.
Λυπάμαι, αλλά δεν λυπάμαι για το κλείσιμο της ΕΡΤ.
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 