.
Χιλιάδες νεκροί στο σαλόνι
περιμένουν να ξυπνήσω
Μοιάζουν με τον Πατέρα
Έχουν δερμάτινα χέρια
Λευκά χέρια
[Ξέρουν πως καπνίζω]
Καμαρώνουν το πρώτο μου δόντι
Τα υπόλοιπα τα σφίγγω
Μην πέσουν απ’ το στόμα
Τα σφίγγω
Μην κλάψει η μάνα μου
Που ερμηνεύει τα όνειρα
Δεν τους βλέπεις, μαμά;
Eίναι χιλιάδες
Νίκη Χαλκιαδάκη, Συγγένειες, από τη συλλογή, Ανάσκελη με πυρετό, Εκδόσεις Μανδραγόρας
(Tα ποιήματα του 2012, Εκδόσεις Κοινωνία των (δε)κάτων)
Photo: Kansuke Yamamoto
.
.
.