.
«Aνεκλάλητο, ανέκκλητο
δεν έχει καμία σημασία
το ίδιο είναι»,
σκέφτηκε άλλη μια φορά ο σκίουρος
και κατάπιε το καλά μασημένο φουντούκι του.
Με τις απότομες, σπάνιας ακριβείας
κινήσεις της ουράς του,
ροκάνισε και την παραμικρή αμφιβολία
για την ύπαρξη αετών
κι ήρθε να λουφάξει,
να σωθεί στ’ όνειρό μου.
Γιώργος Βέης, Για ένα πιάτο χόρτα, Εκδόσεις Ύψιλον, 2016, σελ. 39
Artwork: Robert Rozelrav
Τι δύναμη, τι θάρρος
φέρνει την πεταλούδα,
μετρημένες ορθοπεταλιές,
ως το θάνατο.
Γιώργος Βέης, από τη συλλογή Για ένα πιάτο χόρτα, Εκδόσεις Ύψιλον, 2016, σελ. 28
Artwork: Richard Doyle
.
Γράφει από το πρωί
μεταφράζει
μετά γυρίζει πάλι στα δικά του
γέρνει πάνω στο χαρτί
όλος μια δύναμη αφανέρωτη
ξέρει ότι ο καλύτερος βιογράφος είναι ο θάνατος
αλλά δεν υποχωρεί, ψέλνει ευωδία
άνω βυθός των ακατάληπτων πραγμάτων
θα μπορούσε να γράφει όλη μέρα
στα όρη όμως, όχι εδώ
όπου τίποτα δεν είναι στη θέση του
καπηλείον ολίγον παράμερον
μισοσκότεινο τώρα κι είναι μόνος
να λυτρωθεί θέλει
από λογιών – των λογιών – τα κρούσματα
να μην ξεχάσει μονό το παλτό του
και πουντιάσει πάλι όπως τις προάλλες
ακούει «κυρ Αλέξανδρε» και κάνει να γυρίσει
προς τη μεριά της πόρτας
αλλά έχει μπαρκάρει πια για τα σύννεφα
και μας θωρεί για λίγο
από εκεί που κουρνιάζουν οι αετοί.
Γιώργος Βέης, από την ομώνυμη συλλογή Για ένα πιάτο χόρτα, σελ. 45, Ύψιλον 2016
Πίνακας: Bασίλης Πέρρος
Ας κάνουμε το παν να ξεμπερδέψουμε
εγκαίρως όλες τις κλωστές
τις σκευωρίες του χαμένου χρόνου
να ξεπλύνουμε καλά καλά
το παρόν από τα σκουπίδια της σκέψης
έξω φυσάει δυνατά Οδύσσεια
κι έχουμε πιει τόσο πολύ
κι έχουμε πει τόσα πολλά για τον άνεμο
που φέρνει έλεος και στοργή
παντού μέσα στα ερείπια αυτού του κόσμου
ίσως τώρα να μας πάρει μαζί του
χωρίς επιστροφή χωρίς αστέρια
μόνο όχι άλλο εδώ
μόνο όχι άλλο εδώ
Γιώργος Βέης, Υπέρ των αποδήμων από τη συλλογή Μετάξι στον κήπο, Εκδόσεις ύψιλον, 2010
Artwork: Gurbuz Dogan Eksioglu
.
.
Οι πυγολαμπίδες στην αρχή συνωστίζονταιֺ
μετά συντονίζονται τόσο γρήγορα
κεντούν τη νύχτα μας,
λαμπυρίζουν συνεχώς ενθουσιασμό
αλλά δεν ξέρουν ότι αύριο φεύγεις,
αγνοούν ότι το πανηγύρι τους είναι η χολή μας,
το ξόδεμά μας στα αεροδρόμια της απωλείας.
Πίνακας: Erica Hopper
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 