.
«Αλλ’ ενώ έτρεχεν, οι πέτρες ήρχισαν κ’ εκείνες να επαναπίπτουν βροχηδόν, μία το κτύπησ’ εις το κόκκαλον, επάνω της ουράς, άλλη του έμπασε μέσα τα πλευρά, άλλη το ευρηκ’ εις την ρίζαν του δεξιού αυτιού, βιαία, ήρπασεν ένα κομματάκι εκ του δέρματος αυτού, το συναπήγαγε κυλούσα, τετάρτη του επλήγωσεν άλλου ποδός το νύχι, συγχρόνως δε οι διώκται τού επήλαυναν, το κύκλωναν, κ’ ένας εξ αυτών άπλωνεν ήδη την χείρα να το πιάσει. Αισθανθέν όμως τον κίνδυνον το ζώον, καταφοβισμένον, διωλίσθαινε και τώρα υπό την παλάμην ήτις το ηπείλει, και ετρέπετο, σύρον τους δύο πόδας του αλγούντας, το αιμάσσον του αυτί, την ράχιν του μισοσπασμένην, την ουράν του την τραυματισμένην, αύθις προς άτακτα πηδήματα. Αλλά κ’ εκείνοι επηδούσαν εξοπίσω του ομοίως, το κατέφθαναν, αδυνατούν να τρέξη πλέον γρήγορα, το άρπαζαν, σφαδάζον».
Μία ιδιαίτερη και παραγνωρισμένη, κατά την άποψή μου, περίπτωση στα ελληνικά γράμματα. Από τους ελάχιστους αγαπημένους μου Έλληνες λογοτέχνες, για τη χρήση και την αίσθηση της γλώσσας, το ιδιαίτερο ύφος, την ευαισθησία και τη χειρουργική ακρίβεια των περιγραφών του. Το απόσπασμα αφορά το βασανισμό μίας γάτας. Πληροφορίες και άρθρα μπορείτε να βρείτε στα μπλογκ που παραθέτω.
http://www.24grammata.com/?p=4899
http://avgi-anagnoseis.blogspot.be/2008/05/blog-post_6079.html
http://teachingreek.blogspot.be/2009/11/blog-post_20.html
http://www.mednet.gr/archives/2009-4/pdf/536.pdf
Φωτογραφία: Robert and Shana ParkeHarrison
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 