.
Το αποφάσισε
Σήμερα θα γίνει ελαφρύς
Θα βγάλει το σιδερένιο κοστούμι και τη χαλύβδινη γραβάτα
Θα πετάξει το γραφείο στο κενό από το παράθυρο του ορόφου
Θα φορέσει μόνο καθαρό και φίνο κρύσταλλο Βοημίας
.
Το αποφάσισε
Από σήμερα θα γίνει
Ένας γυάλινος παράφορος ιππότης
Από σήμερα θα γίνει ένας αλλοπαρμένος φούρναρης ιππότης
Κάθε χάραμα θα ζυμώνει τον κόσμο που επιθυμεί με άνθη λωτού κι Έπειτα θα γεμίζει τον ουρανό με αφράτα πολύχρωμα μπαλόνια – καρβέλια για να ταΐζει πλάνητες αγαθούς κι ονειροπόλους
.
Το αποφάσισε
Από σήμερα θα γίνει οπαδός της ανάποδης σκέψης
Άλλωστε για τον περιπλανώμενο στην έρημο της τρέλας
Η μόνη ελπίδα είναι το παράλογο
Κι αυτός προχωρά μόνος
Ντυμένος στα λευκά γιατί
Η έρημός του είναι απ’ αλεύρι
Τα μπαλόνια τα τρυπούν μνησίκακα πτηνά
Και τα καρβέλια πέφτουν επάνω του σαν μετεωρίτες
Τα όνειρα του αλέθονται στη μυλόπετρα της αλήθειας
Περνούν μέσα από τρύπια ανεμόμυλων φτερά κι έπειτα
Πασπαλίζουν τα σύννεφα με την αδιαφορία του αέρα
.
Κι η Δουλτσινέα;
H Δουλτσινέα του ήταν ένας άγγελος-τραβεστί που τον ξεμυάλισε Φορώντας μια ξανθιά περούκα και το μακρύ δαντελένιο νυφικό της απάτης
.