RSS

Βασίλης Λαλιώτης, Γαλάζια περίοδος

28 Sep

.

Βγήκα ν’ αγαπήσω εκεί που είναι οι άλλοι

αυτοί που έχουν θέλω δικά τους και τα όχι

ακούγονται πυροβολισμοί μιας ηλικίας ανελέητης

κι έχανα έχανα όπως όλοι οι μελλοντικοί κερδισμένοι

Μα και στη μεγάλη άρνηση φύσαγε ένα αεράκι

που έφερνε άρωμα ανθών πορτοκαλιάς

εκείνου του κήπου που ήθελε στον κόσμο να υπάρξει

γιατί αυτός ήταν το δίκαιο και η μεγάλη εκδίκηση

η γαλάζια εκδίκηση όλων των κήπων

που αφήνει τις χαμένες γάτες των ερώτων

κρυφά σημεία κάποιων από τις γωνίες του

οι μικροί λάρητες που λατρεύει ο κηποφύλακας

κι αυτό ως τη μέρα που ήρθε εκείνη σκοτεινιάζοντας

με μια αγκαλιά από κλαριά ροδαμισμένα μες στα χέρια

κι έγιναν όλα των γυναικών τα ονόματα ασπρόμαυρα

με σχήματα πεσμένα από ψηλά προορισμένα

να πάρουν σάρκα και οστά και ηρεμία γαλάζιου

να φύγουν απ’ τη γλώσσα και τον άμμο στα γρανάζια της

να γίνουν ένα κάτω από το φως μάτια με μάτια…

Βασίλης Λαλιώτης, από τη συλλογή Γαλάζια περίοδος, Ενδυμίων 2021

Πίνακας: George Braque

 
Leave a comment

Posted by on 28/09/2021 in Βασίλης Λαλιώτης, ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-ΠΟΙΗΣΗ (ελληνική)

 

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

Gravatar
WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. ( Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. ( Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. ( Log Out /  Change )

Cancel

Connecting to %s

 
%d bloggers like this: