.
ό,τι ζωγράφισα ζωγράφισα μα εσείς
να με παιδέψετε ποθείτε δίχως άλλο
να στιγματίσετε το άρρωστο μυαλό
κονκάρδα της σιγής σ’ ό,τι κι αν έκανα
κι η μετά θάνατον αξία μου τι να ’ναι;
το καταπονημένο μου να ’ναι τρελό μυαλό
παντιέρα υψώνεται κι ας φλέγεται το σώμα
κι οι ανάγκες μου ήσαν πάντα της στιγμής
δεν
στύλωσα εδραίες – ψωμί ένα ξεροκόμματο
εκείνος μού το πρόσφερε μέσα στο θαυμασμό του
στην αφοσίωσή του πες ολόκληρης ζωής
μια κάμαρη με στέρεο φως να στήνω το τελλάρο
κι ο πλούτος μου σπειρί καρπός κεχρί απ’ την ψυχή μου
μη! μην με πλησιάζετε τα πάντα έχω κάψει
να το αυτί μου το ’κοψα – πανάθεμα το γδάρτη!
κάνετε πίσω! δείχνετε σαν ώχρα στο χρωστήρα
με πήραν κι άλλα κλάιματα μονάχα πως σ’ αφήνω
Τεό! αδελφούλη μου Τεό! π’ άλλο αδελφό δεν έχω
.
Περ. Κουκούτσι
Κώστας Θ. Ριζάκης, χώμα με χώμα η μάχη, Επιλεγμένα ποιήματα 1986-2018, εκδόσεις Ρώμη, 2019
Πίνακας: Vincent Van Gogh
.
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 