Ήταν ευδιάθετη
και δεν δίστασε να μου εκφράσει την αιτία:
«Στον δρόμο τυχαία έπεσα επάνω του.
Η ερωτική ιστορία μας παλιά
και με διακυμάνσεις μέσα στον χρόνο.
Με χαιρέτισε φιλώντας τρυφερά κι απαλά τα χείλη μου.
Εγκάρδιος, προσηνής,
αλλά και κάπως πτοημένος
από μοναξιά κι αντιξοότητες.
Επιβεβαίωνε τον ανδρισμό του
που τον άφησα να με φιλήσει στο στόμα.
Με είχε ανάγκη, του έδινα μια ανάσα ζωής.
Κι όπως στεκόμασταν,
πάλι μ’ απαλό φιλί στα χείλη μ’ αποχαιρέτισε.
Οι δρόμοι μας χώριζαν.
Σαν ηλιαχτίδα που θωπεύει
–που κράτησα κι αποθαύμασα–
η ανέλπιστη τρυφερότητά του».
Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Σαν ηλιαχτίδα από την ποιητική συλλογή Ντελικάτη γυναίκα, εκδόσεις Πόλις, 2021
Πίνακας: Henri Lebasque