Είμαι από υλικό εύκολο να χλευαστεί
από τον άντρα κι από σένα, ξέρω
μα το βλέμμα είχε από ώρα φανεί, Νεφέλη,
να ικετεύει την επιθυμία στο ανέφικτο
και να εγκαταλείπει προς την προσποίηση
ζεστά αφήνει τα σεντόνια
ταξίδι σε όνειρο που δεν πιάνεται·
εδαφόβιο πουλί
αναχωρεί κι απομακρύνεται
στον κόσμο τον αποίητο τον μέτοικο
εκεί που συναντιόμαστε οι δυο
η αχλεύαστη και της κοροϊδίας
δυο ξεγελασμένες από αδυναμία αγάπης
μα πιο πολύ τρυφεράδας που δεν δοκιμάστηκε
πρώτα σε μάνας χάδι κι αγκαλιά στοργική
Assimina
08/05/2020 at 08:36
Ιφιγένεια, ευχαριστώ πολύ!
Ιδιαίτερης αισθητικής απόλαυσης ο τρόπος σου της παρουσίασης
ευχαριστώ και για τον Schiele, εδώ 🙂
ασημίνα
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
08/05/2020 at 15:35
Eγώ ευχαριστώ για τις ωραίες γραφές, Ασημίνα μου!