RSS

George Le Nonce, ΙΙΙ. Ακήρατος

28 Aug

[…]

Τὰ σώματα τῶν ἀνίατων ἀνθρώπων
ἕνα βαρὺ στρῶμα μούχλας
ποὺ ποτὲ δὲν ξέρουν οἱ ἄνθρωποι
τί βάθος μπορεῖ νὰ ἔχει
δὲν τὸ ἀγγίζουν, δὲν τὸ βυθομετροῦν
ἀποστρέφονται τὴ φθορὰ
ἀποστρέφονται τὸν βρώμικο πολτὸ ποὺ τοὺς ἀγκαλιάζει
ἀποστρέφονται τὸ χαμένο τους σχῆμα
ἐξορκίζουν τὴ νόσο
ἐξορκίζουν τὴ φύση τους
ἐξορκίζουν τὸν χρόνο.
Ἐκεῖ βυθισμένοι
ψάλλουν, προσεύχονται, προσπαθοῦν
ἐλπίζουν.

Ἡ ἐλπίδα εἶναι τὸ πιὸ βρώμικο
ἀπ᾽ὅσα σᾶς δόθηκαν μαρτύρια.
Μ᾽αὐτὴν μετρᾶτε
τὸν χρόνο ποὺ πέρασε καὶ τὸν χρόνο ποὺ μένει
τὴν ὀδύνη τοῦ παρελθόντος
τὴν ἄγνοια τοῦ μέλλοντος
καρφωμένοι στὸ ἀκίνητο ἐκεῖνο σημεῖο
στὸ κατώτατο σημεῖο τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης
στὸν πυθμένα τοῦ στάσιμου βάλτου
ὅπου ἀναδεύονται τὰ σώματα
καὶ τρέμοντας ἐλαφρὰ
ἀδιόρατα
πανικόβλητα ἐντούτοις
ἀγγίζονται
καὶ μολύνουν τὸ ἕνα τὸ ἄλλο.
Ἔτσι ἀναπαράγεται
ἡ ἀνθρώπινη νόσος.

[…]

George Le Nonce, ΙΙΙ. Ακήρατος, από την ποιητική συλλογή Έλεος, Βibliothéque

Πίνακας: Gian Paolo Dulbecco

 

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

 
%d bloggers like this: