RSS

Πόπη Αρωνιάδα, Ήσκιος ασήκωτος (απόσπασμα)

03 Jan

.

[…] Σπουργίτια και κάργιες
φτύνουν στην πρώτη δοκιμή
τ’ άγρια σύκα
τους μοβ καρπούς
ανώριμης οικουμενικότητας
που σκουληκιάζουν
και πέφτουν
κάνοντας πιο γόνιμο
το έδαφος της πτώσης,
το χώμα
της αμετανόητης γερόντισσας
φωνάζοντας με τη σειρά της
«έλα εδωδά»
ν’ αναστηλώσουμε
τις πεσμένες οροφέ
με μάτια ορθάνοιχτα
και το κεφάλι
ακουμπισμένο στην καρδιά. […]

Τα μάτια αμίλητα,
μεγάλα σαν βδομάδες
διακριβώνουν πως μόνο
οι νεκροί δεν έχουν σκιές,
εξορκίζοντας έτσι το θάνατο.

Η μάνα αγριοσυκιά
στέκει αγέρωχη
μέχρι ν’ αξιωθούν
τα παρακλάδια της
πυκνό τον ίσκιο τους
να ρίξουν
παραδομένη στα χέρια τους
και το κορμί της
τροφή συνείδησης,
ως ν’ αδερφώσουν
ανίκητα τις ρίζες
απ’ τ’ άγγιγμα
ενός ευγενούς κολεόπτερου.

Έτσι μονάχα
άχρηστα πια
καταρρέουν τα σκιάχτρα.

Πόπη Αρωνιάδα, Ήσκιος ασήκωτος, από τη συλλογή Ουλές, Ροδακιό, Αθήνα 2016

Αrtwork: Sarah Jarrett

 
Leave a comment

Posted by on 03/01/2019 in Πόπη Αρωνιάδα, ΦΙΛΟΙ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ - ΓΡΑΦΕΣ

 

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

Gravatar
WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. ( Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. ( Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. ( Log Out /  Change )

Cancel

Connecting to %s

 
%d bloggers like this: