Ι.
Υπήρξα ένας καλός μαθητής
ένας πραγματικά καλός μαθητής
του κόσμου
έκανα πάντα την προσευχή μου
πριν πέσω στο κρεβάτι
και φορούσα προφύλαξη
πριν πλαγιάσω με κάποιο
αγόρι
λίγο μεγαλύτερο στην ηλικία
ώστε να μπορεί να με μυήσει
στα μυστικά του έρωτα.
Υπήρξα αρκετά συνετό αγόρι.
Αγόραζα ό, τι παιχνίδι μας υποδείκνυε
η καλή κυρία στην τηλεόραση
στο σχολείο έκανα παρέα
με τα καλά παιδιά
είχα καλούς βαθμούς
διαγωγή αρίστη
κι όλοι είχαν να λένε
για τους καλούς μου τρόπους
εντός εκτός
και επί τα αυτά
της κοινωνίας.
Θα με ρωτήσεις
βέβαια
τι άλλαξε
μέσα σ’ αυτό
το σύντομο
διάστημα
είμαι μόλις είκοσι έξι χρονών
το σώμα μου συνεχίζει
να με υπακούει
έχω πολλά όνειρα
και η στύση μου
ακλόνητα επηρεάζει
την κάθε μου απόφαση.
Τι έχει αλλάξει
στ’ αλήθεια
μέσα σ’ αυτό
το διάστημα;
ΙΙ.
Ακροβατώ ανάμεσα
στον δικό μου κόσμο
και στον κόσμο
που έχουν πλάσει
οι άλλοι
για μένα.
Δυο κόσμοι
διαφορετικοί
ο ένας
σε συχνότητα
παράλληλη
μ’ αυτό που έχω
ονομάσει
ανάγκη
[κι όμως
τόσο ξένος
απ’ την ίδια μου
την ανάγκη]
ο άλλος
κατ’ εικόνα
και
καθ’ ομοίωσιν
των ονείρων
και
των προοπτικών
που σχεδίασαν
με περισσή
φροντίδα
οι γονείς μου
την πρώτη
μέρα
της Δημιουργίας.
Το πρόβλημα
είναι
πως σε κανέναν
από τους δύο
αυτούς
κόσμους
δεν έχει
υπολογιστεί
ο παράγων
που λέγεται:
ζωή-
κι ό, τι βρέξει
ας
κατεβάσει.
ΙΙΙ.
Δεν έμαθα ποτέ μου
να οδηγάω.
Ποτέ μου δεν κοίταξα
τον κόσμο κατά πρόσωπο.
Έτσι
αποστασιοποιημένος
πέρασα το μεγαλύτερο
μέρος της ζωής μου.
IV.
Απ’ όλα τα γράμματα
της αλφαβήτου
κοίτα
που βρέθηκα
σ’ αυτό το δίδυμο
κάπα
να ναυαγήσω.
Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος, Μικρή εξωλέμβια ομολογία, από την ποιητική συλλογή Βαβέλ,7 ημέρες δημουργίας και καταστροφής, Εκδοτική 2018
Artwork: Gurbuz Dogan Eksioglu
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 