«Ο Δεκέμβρης είναι μήνας των επιστροφών», έλεγε. « Ποιος μπαίνει σ’ αυτόν δίχως μνήμες;» ρωτούσε αμέσως. Γι αυτό δεν μπορούσε ποτέ να φτιάξει κουραμπιέδες. Γιατί, μόλις που τέλειωνε η ερώτηση, υψώνοντας το χέρι να μετρήσει αν ήταν έτοιμη η ζύμη να ξεκινήσει το πλάσιμο, τα υλικά όλα έπαιρναν πίσω το δρόμο των δαχτύλων κι έπιαναν μυαλό, καρδιά, χολή, όλα, γεμίζοντάς την. Ζύμη αφράτη γινόταν η ίδια έτσι, κι έτσι την έβρισκαν οι άνθρωποι και την έπλαθαν στα σχήματά τους. Μονάχα τα νύχια των χεριών άφηναν άθικτα. Ίδια αμύγδαλα. Με μια μικρή κάμπια από ροδόνερο χλωμή να την βρίσκει άνοιξη, όποτε.
Artwork:Jamie Baldridge