RSS

Μαρία Μανδάλου, Του κουραμπιέ άσμα πρώτο και έσχατον

25 Nov

Λευκός και πασπαλένιος, με αμυγδάλου ψήγματα τραγανιστά στο στήθος και στον αφαλό, και σ’ άλλα μέρη απόκρυφα, γλυκάνισου σημάδια πιπεράτα στα χλωρά του σπλάχνα, λευκός και άμωμος στα μάτια της Κυράς του, που μ’ έγνοια παρήγορη στον κόρφο της τον έπλαθε, γάλα οργή τον βύζαινε με βιάση χεροκάμωτη, ανά έτος η θυσία στον Αϊ-Πειρασμό, και ποιo του λοιπού το αποτέλεσμα, που όλο αυτός τριβόταν άμμος και χιονιάς και πάλι μέσα της χανόταν, σφραγίζοντας ετούτη την αλλόκοτη μοιχεία με την περίσσια των δακρύων του, αγνά και βουτυράτα, ενδελεχώς και αεί ανακυκλούμενος προς τέρψιν πιστών τε και απίστων…

Πίνακας:James Abbott McNeil Whistler

 
Leave a comment

Posted by on 25/11/2017 in ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-ΠΟΙΗΣΗ (ελληνική), Μαρία Μανδάλου

 

Tags:

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

Gravatar
WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. ( Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. ( Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. ( Log Out /  Change )

Cancel

Connecting to %s

 
%d bloggers like this: