RSS

Δώρα Μαργέλη, Η φαγωμένη παραλήγουσα

25 Nov

Η άχνη ήταν γλυκιά, λευκή και αθώα. Το στόμα της «Μητέρας» πικρό. Μπουκωμένο εντολές για τις νύφες: «Κάνε τούτο, τ’ άλλο. Όχι έτσι, αλλιώς». Η παραμονή των Χριστουγέννων, η «μέρα κουραμπιέ», ρουτίνα γλυκόπικρη. Η «Μητέρα» έλεγχε τους κουραμπιέδες. Τους «κακοφτιαγμένους» τους βούταγε με τα χοντρά της δάχτυλα και πίσω στη λεκάνη. Ο Θωμάκος, το στερνό εγγόνι με το όνομα του μακαρίτη αναγραμμάτιζε το γλυκό γελώντας: Ρακουμπιές, μπιεδεσκούρα, μπιεσκουρά, κουραδέμπιες. Ώσπου έφαγε την παραλήγουσα του γλυκού σε ονομαστική πληθυντικού. Η «Μητέρα» φούσκωσε σαν παγόνι κατηγορώντας τη νύφη της για την ανατροφή του. Εκείνη, πικραμένη, σκέφτονταν «Μέρα κουραμπιέ είναι. Θα περάσει».

Artwork: Sarah Ogren

 

Tags:

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

 
%d bloggers like this: