Παραμονές Χριστουγέννων. Δεν μιλούσαν. Μιλούσε πάντα η τηλεόραση. Ξερόβηχαν πότε πότε. Αυτό σήμαινε «είμαι εδώ». Ξαφνικά αυτή αισθάνθηκε άσχημα. Είχε άσθμα. Ένιωσε εξάτμιση χλωρίνης στη γεύση της, αναθυμιάσεις στις εισπνοές της. «Έριξες χλωρίνη!», φώναξε. «Δεν θα το ανεχτώ!». Μόλις το ξεστόμισε, όλων των ειδών οι περιορισμοί της ζωής του ξεχύθηκαν μονομιάς. Αντικείμενα έσπαγαν με θόρυβο. Μετά η ίδια σιγή. Αυτή βγήκε από το δωμάτιο, μα μετάνιωσε. Γύρισε πίσω. Το τηλεκοντρόλ ανέγγιχτο, στη θέση του. Το πήρε και το πέταξε με μανία στο μωσαϊκό. Ύστερα πήγε για ύπνο. Αύριο θα έφτιαχνε τους κουραμπιέδες να τελειώνει με τα γλυκά.