Αφού αφανίζονται ραγδαία όλες οι επιθυμίες μας, ποια ορμή
αντίρροπη μάς απομένει για ένα άλλο σκηνικό ζωής;
Μιας ζωής που από καιρό ισορροπεί μεταξύ ανίας και άπνοιας,
παλινδρομώντας σε τυφλά αδιέξοδα που αργά μάς ρημάζουν.
Κι οι παλιές ευαίσθητες αντένες μας, ναρκωμένες τώρα,
αδυνατούν να συλλάβουν μια φιλάνθρωπη όψη των πραγμάτων
κι αν την επινοούν, ποιο το όφελος όταν ο κόσμος που τα
συνέχει μάς απορρίπτει πάντοτε σαν ξένο, απόβλητο σώμα;
Bασίλης Καραβίτης, Μήπως και η επιβίωση έγινε αφόρητο άθλημα; σελ. 40 από τη συλλογή Βίος απορητικός, Κέδρος 2005
Αrtwork: Bogomir Krajnc 758
.