.
Ναι, υπάρχει ένα ευμήχανο τεριρέμ
για την άπνοια, τότε που ανοιγοκλείνουν οι πόρτες
του ποιήματος και συ νομίζεις ότι στέρεψες, επειδή
βλέπεις τις πέντε λέξεις να φεύγουν απ’ το παράθυρο,
να επαναλαμβάνονται τα χελιδόνια και η θάλασσα,
να εκλείπουν τα αρχαία κορίτσια,
το τεριρέμ, λένε, είναι ο ύμνος των αγγέλων,
όμως δικαιούμαι ν’ αμφιβάλλω για το δικό μου τουλάχιστον,
ένα «τετέλεσται» είναι ο λόγος, έπαψα πλέον να είμαι ποιητής,
ίσως ουδέποτε υπήρξα.