.
Ένα πλεούμενο ποίημα σήπεται
σε μια γωνιά του εγκεφάλου μου
το καημένο
η γλώσσα –ρυμουλκό φιλότιμο–
επιχειρεί ανέλκυση·
α, ποίημα, ποίημα του βυθού.
Ναι.
Να θυμηθώ να ροκανίσω
τη φλούδα-φλοιό
να επιστρέψω
στην εποχή της αθωότητας
(γίνεται; εάν ίσως
αριθμομνήμων πόνος
σπρώχνει τις έλικες)
να υπάρξω
βρέφος σπαργανωμένο
στο νησί του τίποτα•
α, ποίημα, ποίημα
φέρε με
στο κέντρο του λωτού!
Κυριακή Λυμπέρη, Πλεούμενο, από τη συλλογή Το κάλλος και το τραύμα, Γαβριηλίδης 2012
Πίνακας: Sergio Albiac
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 