.
Μοναχική τρίχα χορεύει
στο ρυθμό πούπουλου
μεσαίο δάχτυλο ψάχνει
για μιαν κρυφή αντωνυμία
σε σπασμωδικές αναπνοές
νοτισμένου αέρα κάτω
απ’ το σεντόνι που ο πόθος
αποθεώνεται και το τριζόνι
επιμένει να μιμείται ήχους
δικούς συγκρίνοντάς τους
μ’ εκείνο το μουντό φως που
μαυλιστικά μένει παγιδευμένο
ανάμεσα στις γάμπες σου
και λες–
άγγιξέ με τώρα, ναι εδώ, που
το αίμα μου σύγκορμο τρέμει
Από τη δίγλωση συλλογή Νόστος και άλγος, 2012
Φωτό: Větrovský Josef
vequinox
20/06/2020 at 02:46
Reblogged this on Greek Canadian Literature.