.
Σ’ εκείνο το δωμάτιο
–που άλλοτε είχαν εξορυχθεί πουλιά–
η καθίζηση της μουσικής
έκανε τη σιωπή να πλυθεί
και να λάβει θέση στον αχνιστό αυχένα του σκοταδιού.
Ό,τι κι αν άστραψε
τώρα έχει γονατίσει μες στο κάδρο
των ασύστατων.
Κόμποι και θηλιές και βρόγχοι από νοήματα.
Δηλητήρια μεγατόνων στην ανάστροφη του σάλιου μας.
Κάποτε είπες:
«Κολλήσαμε των κεχριμπαριών την πάθηση.
Ηλεκτριστήκαμε πολυχρονεμένοι».
Τι ωραία τροχίζονται τα ελάχιστα
όταν μουντζούρες χειλιών χάσκουν παντομίμες.
Νωπός κλήρος ρίχνει αλάτι στα νώτα μας.
Δραπετεύουμε
με σημαία αιμοβόρων.
Οι πόρτες είναι από βελούδο
η μνήμη ορθή γωνία
κι εμείς τρεις μοίρες πιο ευάλωτοι στις πιστολιές
των γεγονότων.
(Η μνήμη ορθή γωνία κλίνεται μονάχα υπνωτισμένη – θα το μετρήσουμε αργότερα αυτό, καθένας με τον τρόπο του.)
Στέλλα Δούμου, Γκρεμίζοντας, από τη συλλογή Έρως Αρόδο, Εκδόσεις Κουκούτσι, 2015
.
.
Να ταξιδέψει με ούριο άνεμο!
Αυτό το βιβλίο το αγαπάμε πολύ, διότι φροντίσαμε και τις λέξεις του…
Το εξώφυλλο φιλοτέχνησε ο Στράτος Φουντούλης
Πίνακας: Louis le Brocquy
.
.
Ενύπνια Ψιχίων 
stelladou
02/10/2015 at 22:22
Ευχαριστώ από καρδιάς και για πολύ περισσότερα από την ανάρτηση. Ευχαριστώ για την αγάπη που περιέβαλλες το έργο μου και την φροντίδα να κάνουμε αυτό το μωρό να περπατήσει. Ευχαριστώ Ιφιγένεια!
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
02/10/2015 at 22:26
Να είσαι καλά, Στέλλα! Eίναι εκπληκτική αυτή η δουλειά… Σ’ ευχαριστώ κι εγώ για τη συνεργασία και για την αναγνωστική απόλαυση. Θα κάνουμε πολλά πολλά μωρά να περπατήσουνε ακόμη!
mafalda
03/10/2015 at 17:10
στα ουράνια να γίνει δεκτό, στη γη να περπατήσει και να μας καλοκαρδίσει, καλούς αέρηδες Στέλλα και Ιφι 🙂
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
03/10/2015 at 21:13
Ευχαριστούμε πολύ!