.
Αν ήμουν δικαιοσύνη
θα σε φυλάκιζα
σε απόσταση αναπνοής.
Έσφαλες να είσαι απροσμέτρητη
βλάπτοντας τη μέγιστη σημασία
της εγγύτητας.
Όσο απλοϊκά κι αν σε μετρήσω
με γνώμονα
την αίσθηση το φόβο την άγνοια
σε πιο αμετακίνητη κι από τη μοίρα
αθροίζεται η επιρροή σου.
Μπροστά σου σαν τίποτα
φαντάζει η αιωνιότητα
και ο Θεός
σαν έμμονη ιδέα του χάους.
Εσύ σε ερημότοπο μετέβαλες
το πολυσύχναστο αγνάντεμα
σε απολωλός
το κάθε δυσδιάκριτο ξωκλήσι.
Όσο για μας
ενώ μας γέννησε
μια πρόθεση να μην απέχουμε πολύ
ο ένας απ’ τον άλλον
στην πλήρη απομάκρυνση μας ώθησες
στην εξορία των χωρισμών καταδικάζοντας
το καθετί που φάνταζε ενωμένο.
Το τέλος μας
γιατί το άφησες τόσο κοντινό;
Kάνεις πως δεν μ’ ακούς.
Έχεις βέβαια άλλοθι τρανταχτό:
την τεράστια απόστασή σου
τη μισάνθρωπη.
Κική Δημουλά, Δημόσιος καιρός, Άκουσέ με απόσταση, σελ. 82, Eκδόσεις Ίκαρος, 2014
Πίνακας, Elena Gualtierotti
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 