.
Δεν είναι ψεύτης, είναι μπαλαντέρ. Ο Απρίλης είναι διάφανος και απρόβλεπτος. Λείος σαν κρύσταλλο, κοφτερός σαν γυαλί. Ακροβατεί μετέωρος στην άκρη του γκρεμού και γελά ανέμελα στο φόβο. Μοιάζει σκληρός, επειδή έχει μόνον παρορμήσεις. Δεν αγαπά, δρα. Ένα παιδί. Μυρίζει φρέσκα αγριολούλουδα και ανθισμένες λεμονιές. Απαλός αλλά μεθυστικός. Παίζει μουσική με τα κουδουνάκια του καπέλου του. Έχει γεύση από φράουλες και πίνει νερό από βουνίσιες πηγές. Τον αποκαλούν τρελό. Εκείνος ψάχνει την αλήθεια, χωρίς να λογαριάζει το κόστος. Μέσα του ξέρει πως αν κάνει αυτό το βήμα στο κενό, θα πετάξει…