Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Έχω μια πέτρα | Ενύπνια Ψιχίων

RSS

Image

Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Έχω μια πέτρα

14 Oct

.

.

Έχω μια πέτρα
Γλείφω μια πέτρα. Οι πόροι της γλώσσας μου σοφελιάζουν με τους πόρους της πέτρας. Στεγνώνει η γλώσσα μου και σέρνεται ως τη μεριά της πέτρας που ακουμπάει στο χώμα, που ’χει μούχλα κολλημένη επάνω της σαν αίμα. Ξαφνικά μου ξανάρχεται σάλιο, υγραίνει την πέτρα κι η πέτρα κυλάει μες στο στόμα μου.
Την πέτρα αυτή τη λέω Οιδίποδα. Γιατί όπως ο Οιδίποδας είναι κι αυτή ακανόνιστη με βαθιές αυλακιές για μάτια. Κατρακυλάει και κείνη με πρησμένα πόδια. Κι όταν ακίνητη κρύβει από κάτω της μια μοίρα, ένα ερπετό, τον λησμονημένο μου εαυτό.
Την πέτρα αυτή τη λέω Οιδίποδα.
Γιατί ενώ από μόνη της δεν έχει κανένα νόημα, έχει το σχήμα και το βάρος της εκλογής. Τη λέω και τη γλείφω.
Ως το τέλος της ιστορίας μου.
Όσο να καταλάβω τι θα πει εκλογή.
Όσο να καταλάβω τι θα πει τέλος.

Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Έχω μια πέτρα, από τη συλλογή Ενάντιος έρωτας, 1982

Artwork: Stanislav Groz

Leave a comment

Posted by Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka on 14/10/2013 in Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-ΠΟΙΗΣΗ (ελληνική)

Tags: Eλληνική ποίηση

Leave a Reply Cancel reply

Enter your comment here...

Fill in your details below or click an icon to log in:

Email (required) (Address never made public)

Name (required)

Website

You are commenting using your WordPress.com account. ( Log Out / Change )

You are commenting using your Facebook account. ( Log Out / Change )

Connecting to %s

%d bloggers like this: