.Το κέρατό του το τράγινο, να του πεις, αυτά να τα πουλήσει αλλού! Αυτός δε θέλει γάμους, κορόιδα γυρεύει! Που σου μπλέκει ταρανδοστέφανο να σ’ το βάνει για στέμμα! Όλη η Κρέστενα τον έχει πάρει χαμπάρι τι κουμάσι είναι, τι… νομίζεις πώς κρύβεται; Δεν ξέρω τι μου λες εσύ, πώς ήτανε, μπορεί όντως να ’τανε και ν’ άλλαξε. Ένα το παραπάνω, από τότε που πέθαναν οι γέροι. Ούτε για τα μάτια του κόσμου δεν συγκρατιέται από τότε.Και συ μου λες τόνε θες! Ε, τι να σου πω άλλο, άμα θες να περάσεις μαύρη ζωή, πάρ’ τονε! Άσπρη μέρα δε θα δεις! Ένα τεμπελόσκυλο είναι, ένας χαραμοφάης είναι, χαρτοπαίχτης είναι, γυναικάς είνα ! Πρώτος πελάτης στα ποταναριά! Δεν έχει αφήκει ούτε θηλυκιά γάτα.Και συ μου λες τόνε θες! Μα στάσου, παιδί μου, είσαι με τα καλά σου; Έχεις κοιταχτεί πώς είσαι; Άλλαξες, το πήρες πρέφα; Ούτε μάγουλα σου ’μειναν, θα πιει το μπόι σου απ’ το μαράζι, σώνει πια! Τι βάλθηκες να τον φτάσεις τον κοντό; τον γύφτο που κλάνεται απάνω του και σηκώνει χώμα; Γι’ αυτό σε ανάθρεβαν με του γιαουρτιού τις πέτσες; Τι περιμένεις, μήπως να πιάσει αυτός σκερπάνι στα χέρια; Μόνο για το χαρτί έχει δάχτυλα αυτός, ντάκα ντούκα τα κοπανάει τα φύλλα στου Σάκη, και σκορπάει τα λεφτά του γέρου. Θα σε βάλει να καθαρίζεις σπίτια, κακομοίρα μου, σε λίγο καιρό. 
Θα ξενοπλένεις να τον ταΐζεις, όπου νά ’ναι! πόσο θα κρατήσει να τρώει απ’ τα έτοιμα; Το σκέφτηκες; Σου ’μεινε καθόλου νιονιό στο κεφάλι; Άκου και το άλλο: Στη Ζαχάρω, μου είπε η Καλλιόπη προχτές, με δυο ήτανε, ξένες πρέπει να ήσαντε, δεν τις είχε ξαναδεί, μου είπε, ωστόσο, μπορεί η μια να ’τανε της Φιλιώς η κόρη, της χωρισμένης, ξέρεις.Σκουπίσου! σου τρέχει η μύτη. Ήτανε στις ξαπλώστρες, και τις άλειβε και τις πασάλειβε, δώσ’ του τα λάδια και τα ξύδια, και ο κώλος της αλληνής όλος έξω ήτανε, γούρλωσε η παραλία τα μάτια της, όχι δεν φόραγε το στριγκ, ένα κορδόνι φόραγε όλο κι όλο. Και ούτε ντροπή ούτε τίποτα! διάπλατη καθόταν. Χαϊβάνα! που κάθεσαι και ζηματιέσαι, αντί να πας να δροσιστείς.
Photo: Albert Rudomine
Ξέρεις ακόμα πόσοι σε ζητούν; Όλο και κάποιος θα βρεθεί, άνοιξε μόν’ τα γκαβά σου, και τήρα που πρήστηκες σαν το βόδι απ’ το κλάμα. Νισάφι! Δε σου ’πα και το άλλο. Πέτυχα τον Τάση. Γύρα γύρα με φέρνει αυτός. Θεια, μου κάνει, τι κάνεις; και τέτοια μου κάνει, και με αρώταγε για σένα. Μια χαρά παιδί ειν’ ο Τάσης, δεν είναι; Και σε νοιάζεται! Όπου σταθεί, το Ειρηνάκι και το Ειρηνάκι είναι. Ο Μπάμπης μού είπε πως του είπε “εγώ το παίρνω το Ρηνάκι, και παιδί να κάνει”. Σε θέλει! Πάρ’ το απόφαση! ο Τάσης σε θέλει, είναι τρελός για σένα! Ξέχνα τον τον άλλο, θα σε κάψει! Να πω μια φορά ξεστράτισε, δυο, τρεις, άντε να το πάρει ο διάολος, να πάει στο καλό. Όμως, έχει σταματημό αυτός; Δεν έχει. Με την τραγουδίστρια, που τα είχε μπλεγμένα, πάει αυτό, το ’σβησες; Για σου ζήτησε συγγνώμη; άρπαξες και το ξύλο σου από πάνω, όταν τους βρήκες να μαδιώνται. Σου ζήτησε και τα ρέστα! Και συ μου λες τόνε θες!
.
.
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 
sofiastellans
14/05/2013 at 02:33
δεν κρατιέμαι απ’ τα γέλια, έξοχο!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
14/05/2013 at 02:44
Tο κέρατο του το τράγινο, να του πεις, αυτά να τα πουλήσει αλλού!
Άψογο, οραματίζομαι να το παίξω σε μονόλογο στο θέατρο…
Ulysse
15/05/2013 at 10:53
Εξοχώτατο, hillarant, !!!!