.
Κι εσύ Ελίνα μου παστρικιά, πλένεσαι και
σκουπίζεσαι και πάντα ματωμένη.
Σαν την Μαντόνα κάθεσαι ζωγραφιά στη μέση μιας
θολής εικόνας
Στο Αιγάλεω σου κάνουν φροντιστήριο και στην Αγία
Βαρβάρα
Πώς να δακρύζεις ψεύτικα, πώς να κινείς τα μάτια
τα βαμμένα
Πώς τάχα να καυλώνεις άγρια να τρέχουνε τα σάλια
του νυμφίου
Να σου κρεμά τα δαχτυλίδια τα χοντρά, τις γύφτικες
καδένες.
Κι εγώ στης Μητροπόλεως τα στενά και στην οδό
Βουλής το δρόμο
Κάθομαι σαν αόμματος και τραγουδώ το μήνιν άειδε
θεά μας.
Γιώργης Γιατρομανωλάκης, Ελίνας Κλέος, Ένα πατριωτικό ποίημα, στίχοι 151-158, σελ. 16-17. (Εκδόσεις Άγρα, 2002)/Ένα δώρο του Γιώργη τον Ιούνιο του 2012, με τη συμβολική αφιέρωση «Με πατριωτικά αισθήματα, Γιώργης».
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 