.
« Η προδοσία είναι πιοτό πιο δυνατό κι απ’ τη ρακή. Βαράει αμέσως κατακούτελα, μα δε μεθάει. Ή, μάλλον, τη μέθη που προσφέρει θα τήνε πω «ψευδαίσθηση εγρήγορσης». Κι έχω υπόψη μου τη φούρια εκείνη –και την ευφυία– να βρίσκουμε εύκολα άλλοθι, να επινοούμε, με σοφιστείες να θωρακιζόμαστε. Τις τρύπες να καλύπτουμε με στόκο, απ’ όπου μπαίνει ψύχος μέσα μας. Και μας παγώνει τις παλάμες και το διάφραγμα από μέσα.
» Όμως, το ψύχος μέσα μας –εκείνο το παμμέγιστο, που κάνει τις παλάμες να παγώνουν και το διάφραγμα να πάλλεται σαν φλάντζα– δεν το νικά ποτέ. Διότι το ψύχος τούτο το παμμέγιστο δεν έρχεται απ’ έξω. Μέσα μας το κυοφορούμε ατοί μας και το γεννοβολάμε ακαταπαύστως. Και κλείνοντας με στόκο ή– άλλα εύκαιρα υλικά– τις τρύπες, του αποκλείουμε κάθε βαλβίδα διαφυγής κι εκτόνωσης. Έτσι, με κρύα σπλάχνα, η σκέψη μας γίνεται ταχύτερη και κοφτερή, συνδιαλέγεται επιτυχώς με κάθε πονηρία, θριαμβεύει ».
Πίνακας: Santiago Ydanez
.
.
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 