Με κεράσι στο στόμα
και πίκρα στο σώμα
το κορμί σου γητεύω
στο πλάνεμα παιχνίδι σου
παράδοση γυρεύω
Τραμπάλα, τραμπαλίζομαι
στο διχασμό λικνίζομαι
τι νέα μου ανατέλλεις
όταν το σκας και φεύγεις;
Κι όμως δε φταις εσύ
που έταξες το βλέμμα σου
στην άλλη τη σκηνή,
εγώ σημαίνω πανικό
σ’ ό,τι φαντάζει αληθινό.
Με φόντο στο ψέμα
και πάγο στο αίμα
ρυθμικά ανασαίνω
στο πλάνεμα παιχνίδι σου
το θάνατο πεθαίνω
Τραμπάλα, τραμπαλίζομαι
μες στο κενό ζαλίζομαι
τα κύτταρά μου πώς σκορπάς
στα ξαφνικά όταν σιωπάς
Κι όμως δε φταις εσύ
που έταξες το βλέμμα σου
στην άλλη τη σκηνή,
εγώ σημαίνω πανικό
σ’ ό,τι φαντάζει αληθινό.Αθήνα 1999
Πίνακας: Fred Wessel
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka