Στέλλα Δούμου | Ενύπνια Ψιχίων

RSS

Image

Στέλλα Δούμου

27 Nov

Μωβ δρόμοι, μωβ πόλη, τα παράθυρα βρίθουν
απαγγελίες αλογόνων άστρων
και τεχνάσματα της επίκουρης νύχτας.

Γεράκια βγαίνουν από σαξόφωνα.
Τροχασμοί πιάνων
σε ανάκλιντρο αίσθημα – και
λίγα λέω.
Ουίσκι με γεύση τύρφης κι ομίχλης
από μέρη φωλιασμένα στη σκουριά των φάρων
από μέρη κρεμασμένα στη διαδρομή ακέφαλων ιππέων.

Μαύρη πιατέλα με παχουλά φωνήεντα
ο ουρανός.
Κι η σάλτσα του φεγγαριού γλυκόξινη.
Η λειτουργία της μουσικής θερμή
στον ύπερό της.
Καπνοί αναθρώσκουν παρελθόν κρεολών
κι επίγευση βούτυρου, βανίλιας και βυθού.
Βυθοί φωνών, του βραχνού χρόνου η πίστωση
σε λαρύγγια επενδυμένα βελούδο.

Τόσα φασματικά έμπλαστρα
τόση λιπαρότητα θαυμάτων
στις δοσοληψίες της νύχτας
και συ να επιμένεις
να δειπνήσεις
ελαφρά;

Πλευρώτους αγκαλιά με πεφταστέρια για μένα. Και blues για να ορκιστώ πως θα χορτάσω.

Στέλλα Δούμου, Πλόκαμοι της Βερενίκης

Πίνακας:Graham Dean

Leave a comment

Posted by Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka on 27/11/2012 in ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-ΠΟΙΗΣΗ (ελληνική), Στέλλα Δούμου-Γραφάκου

Tags: Greece, ποίηση, Ελληνική ποίηση, Στέλλα Δούμου

Leave a Reply Cancel reply

Enter your comment here...

Fill in your details below or click an icon to log in:

Email (required) (Address never made public)

Name (required)

Website

You are commenting using your WordPress.com account. ( Log Out / Change )

You are commenting using your Facebook account. ( Log Out / Change )

Connecting to %s

%d bloggers like this: